-
1 eruptio
ēruptĭo, ōnis, f. sortie brusque, irruption, éruption, invasion. - vitiorum eruptio: brusque éclosion des vices.* * *ēruptĭo, ōnis, f. sortie brusque, irruption, éruption, invasion. - vitiorum eruptio: brusque éclosion des vices.* * *Eruptio, Verbale. Plin. Saillie avec impetuosité.\Eruptiones. Caes. Saillies de gensdarmes du camp, des garnisons, ou d'une ville sur leurs ennemis. -
2 impetigo
impetigo, ĭnis, f. [st2]1 [-] Cels. Plin. éruption cutanée, dartre. [st2]2 [-] Col. cal formé aux jambes des chevaux. [st2]3 [-] Plin. gale formée sur les figues.* * *impetigo, ĭnis, f. [st2]1 [-] Cels. Plin. éruption cutanée, dartre. [st2]2 [-] Col. cal formé aux jambes des chevaux. [st2]3 [-] Plin. gale formée sur les figues.* * *Impetigo, penul. prod. impetiginis, f. g. Plin. Galle ou gratelle, Feu volage. -
3 impetus
impetŭs, ūs, m. [in + peto] [st1]1 [-] mouvement qui pousse en avant, élan, impétuosité, mouvement violent, fougue, rapidité, violence. - animalia quaedam impetum habent, Sen.: certains animaux peuvent se porter librement en avant. - cursum habent quaedam (signa) et impetum, Quint.: certaines statues présentent l'attitude de personnes qui courent, qui se portent en avant. - impetum capere: prendre son élan. - impetum facere in aliquem, in aliquid: se jeter sur qqn, sur qqch. - magno impetu tetendit ad Domitium, Caes. BC. 3: il marcha en toute hâte contre Domitius. - magno impetu oppidum oppugnare: attaquer vivement une ville. - impetus C. Gracchi, Tac.: la fougue de C. Gracchus. - uno impetu potare, Plin.: vider (la coupe) d'un seul trait. [st1]2 [-] choc, charge, attaque violente, assaut, élan. - impetum excipere (facere, sustinere, ferre): soutenir une attaque (un assaut). - impetum alicujus reprimere (frangere, retardare): réprimer l'élan de qqn. - primo impetu, Caes.: au premier choc. - continenti impetu, Caes.: d'un élan soutenu. - fit impetus, Cic.: on se précipite. [st1]3 [-] accès, crise, paroxysme (d'une maladie). - impetus febris, Cels.: paroxysme de la fièvre. - impetus podagrae, Plin.: attaque de goutte. - impetus pituitae in facie, Plin.: éruption de pustules au visage. [st1]4 [-] mouvement rapide, violence (des flots, du vent, de la flamme), cours rapide, pression (d'un poids), vivacité. - magno impetu erumpentes fluvii, Sen.: fleuves roulant avec une grande impétuosité. [st1]5 [-] violence (d'une passion), élan, enthousiasme, vif désir, envie, fougue, emportement; instincts (au plur.). - Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat, Curt.: Bessus avait conçu l'affreux dessein de tuer sur-le-champ le roi. - impetus est mihi + inf. Ov.: j'ai le vif désir de, je brûle de, il me tarde de. - cum indomitos impetus volgi cohibere non possit, Cic. Rep. 1: puisqu'on ne peut contenir les emportements sans frein de la foule. - da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus, Stat.: diffère un moment, la précipitation est un guide funeste. - animalia, quae habent suos impetus, Cic. Off. 2: les animaux qui ont leurs propres instincts. [st1]6 [-] inspiration, enthousiasme. - divinus impetus, Cic.: élan divin, inspiration divine, enthousiasme sacré. - sacer impetus: élan divin, enthousiasme sacré.* * *impetŭs, ūs, m. [in + peto] [st1]1 [-] mouvement qui pousse en avant, élan, impétuosité, mouvement violent, fougue, rapidité, violence. - animalia quaedam impetum habent, Sen.: certains animaux peuvent se porter librement en avant. - cursum habent quaedam (signa) et impetum, Quint.: certaines statues présentent l'attitude de personnes qui courent, qui se portent en avant. - impetum capere: prendre son élan. - impetum facere in aliquem, in aliquid: se jeter sur qqn, sur qqch. - magno impetu tetendit ad Domitium, Caes. BC. 3: il marcha en toute hâte contre Domitius. - magno impetu oppidum oppugnare: attaquer vivement une ville. - impetus C. Gracchi, Tac.: la fougue de C. Gracchus. - uno impetu potare, Plin.: vider (la coupe) d'un seul trait. [st1]2 [-] choc, charge, attaque violente, assaut, élan. - impetum excipere (facere, sustinere, ferre): soutenir une attaque (un assaut). - impetum alicujus reprimere (frangere, retardare): réprimer l'élan de qqn. - primo impetu, Caes.: au premier choc. - continenti impetu, Caes.: d'un élan soutenu. - fit impetus, Cic.: on se précipite. [st1]3 [-] accès, crise, paroxysme (d'une maladie). - impetus febris, Cels.: paroxysme de la fièvre. - impetus podagrae, Plin.: attaque de goutte. - impetus pituitae in facie, Plin.: éruption de pustules au visage. [st1]4 [-] mouvement rapide, violence (des flots, du vent, de la flamme), cours rapide, pression (d'un poids), vivacité. - magno impetu erumpentes fluvii, Sen.: fleuves roulant avec une grande impétuosité. [st1]5 [-] violence (d'une passion), élan, enthousiasme, vif désir, envie, fougue, emportement; instincts (au plur.). - Bessus occidendi protinus regis impetum ceperat, Curt.: Bessus avait conçu l'affreux dessein de tuer sur-le-champ le roi. - impetus est mihi + inf. Ov.: j'ai le vif désir de, je brûle de, il me tarde de. - cum indomitos impetus volgi cohibere non possit, Cic. Rep. 1: puisqu'on ne peut contenir les emportements sans frein de la foule. - da spatium tenuemque moram, male cuncta ministrat impetus, Stat.: diffère un moment, la précipitation est un guide funeste. - animalia, quae habent suos impetus, Cic. Off. 2: les animaux qui ont leurs propres instincts. [st1]6 [-] inspiration, enthousiasme. - divinus impetus, Cic.: élan divin, inspiration divine, enthousiasme sacré. - sacer impetus: élan divin, enthousiasme sacré.* * *Impetus, huius impetus, pen. corr. Plaut. Grand randon, Impetuosité, Vehemence, Effort, Envahie.\Primo impetu. Plin. iunior. Au premier assault, De la premiere envahie, De la premiere poincte.\Impetus animi. Plin. Cic. Vehemence de coeur.\Impetus pituitae. Celsus. Impetueuse fluxion de, etc.\Sceleratus impetus delendi imperii. Cic. Meschant vouloir et entreprinse de, etc.\Impetum capere in aliquem. Plin. Se jecter sur aucun de grande roideur.\Cepisse impetum Flauius ferebatur, in scena Neronem aggrediendi. Tacit. On disoit que Flavius fut une fois deliberé d'assaillir Nero, etc.\Contundere impetus alicuius. Horat. Rompre.\Impetum dare. Liu. Assaillir impetueusement, Donner dedens les ennemis, Courir de grand force et grand randon dedens les ennemis.\Impetum dare. Quintil. Esmouvoir, Inciter, Donner roideur et vigueur.\Impetum excipere. Caesar. Recevoir, Soustenir le choc.\Feros impetus exuere. Seneca. Laisser.\Impetum facere. Cic. Venir contre quelque chose de grande roideur, De toute sa force par maltalent.\Impetum facere in agros inimicorum. Liu. Faire ravage, Faire courses.\Impetum facere in bona et fortunas alicuius. Cic. Faire effort, Se fourrer és biens d'aucun.\Incurrere caeco impetu in aliquem. Cicero. Luy courir sus à l'estourdi, sans regarder comment, ne qu'il en adviendra.\Percellere impetu aliquem, et irruere in eum. Cic. Choquer contre aucun de grand randon et de grande force.\Fuit impetus illi in medios rogos ire. Ouid. Il s'efforcea, Il se mist en son effort de se jecter, etc. Il se delibera de, etc.\Sumere impetum. Quintil. Comme celuy qui recule pour mieulx saillir, Reprendre force et roideur.\Rex impetu animorum vtendum ratus, secunda vigilia castra mouit. Liu. Ce pendant qu'ils estoyent deliberez. B.\Impetus in oratione. Cic. Vehemence.\Impetu vno. Plin. Tribus congiis epotis vno impetu. Tout d'un coup, Tout d'un traict, D'une haleine. -
4 papula
papŭla, ae, f. papule, bouton, pustule, éruption. - papulas observatis alienas, obsiti plurimis ulceribus, Sen. Vita. 28, 4: vous observez les pustules des autres, alors que vous êtes couverts d'ulcères.* * *papŭla, ae, f. papule, bouton, pustule, éruption. - papulas observatis alienas, obsiti plurimis ulceribus, Sen. Vita. 28, 4: vous observez les pustules des autres, alors que vous êtes couverts d'ulcères.* * *Papula, papulae, pen. corr. Bourgeon et bubbe qui vient en la face, Pustule, Eschaubouilleure. -
5 eruptio
I.Lit.A.In gen.:B.(elephanti) universi eruptionem tentavere,
Plin. 8, 7, 7, § 21; 16, 10, 19, § 45; 18, 17, 44, § 150 al.—In plur., Plin. 24, 15, 86, § 136.—In partic.1.In milit. lang., a sally:2.ex oppido eruptionem fecerunt,
Caes. B. G. 2, 33, 2; 3, 3, 3; 3, 5, 2; 3, 6, 1 et saep.—In medic. lang., concr., a breaking out, eruption of morbid matter, Plin. 23 prooem. 5, § 8; 24, 9, 38, § 63; 20, 7, 26, § 67; 20, 8, 27, § 71; 26, 11, 73, § 120; 28, 6, 18, § 66.—3.Of a volcano, an eruption:4.Aetnaeorum ignium,
Cic. N. D. 2, 38, 96.—Of plants, the putting forth, sprouting:II.semen prima eruptione agnoscitur,
Plin. 18, 17, 44, § 150.—Trop.:vitiorum,
Sen. Clem. 1, 2, 2. -
6 conflagratio
conflagration, burning; (applied to the eruption of a volcano) -
7 depetigo
kind of skin eruption; leprosy, scab (L+S) -
8 impetiginosus
impetiginosa, impetiginosum ADJsuffering from impetigo; (pustular skin disease, scaly skin eruption) -
9 impetigo
impetigo; (pustular skin disease, scaly skin eruption); (also on bark of fig) -
10 inpetiginosus
inpetiginosa, inpetiginosum ADJsuffering from impetigo; (pustular skin disease, scaly skin eruption) -
11 inpetigo
impetigo; (pustular skin disease, scaly skin eruption); (also on bark of fig) -
12 lichen
lichen (vegetation growing on trees); skin eruption -
13 eruptio
an eruption, bursting forth / sally, attack, assault -
14 aphthae
aphthae, ārum, f., = aphthai, an eruption in the mouth, the thrush, Marc. Emp. 11 (in Cels. 6, 11, written as Greek). -
15 erysipelas
ĕrysĭpĕlas, ătis, n., = erusipelas, a reddish eruption on the skin, St. Anthony's fire, erysipelas, Cels. 5, 28, 11 (id. 5, 26, 31 and 33, written as Gr.). -
16 exanthema
exanthēma, ătis, n., = exanthêma, an eruption on the skin, exanthema, Marc. Emp. 19 (in Cels. 5, 28, 15, written as Greek). -
17 Herculanenses
Hercŭlānĕum ( Hercŭlānĭum, Plin. 3, 5, 9, § 62; but the modern form Herculanum is not Lat.; in Cic. Att. 7, 3, 1, [p. 848] read Aeculanum; v. Orell. ad loc.), ĕi, n., = Hêrakleion, a town of Campania, situated on the sea-coast, between Naples and Pompeii, and buried along with the latter city by an eruption of Vesuvius, A. D. 79, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 9, § 62; Sisenn. ap. Non. 207, 9; Liv. 10, 45; Vell. 2, 16, 2; Sen. Q. N. 6, 26 fin.; Flor. 1, 16.—II.Derivv.A.Her-cŭlānĕus ( - lanus), a, um, adj., of or belonging to Herculaneum, Herculanean:B.via,
Cic. Agr. 2, 14, 36; Plin. 15, 18, 18, § 72; Cloat. ap. Macr. S. 2, 16.—Form Herculanus:ficus,
Cato, R. R. 8, 1:via,
Flor. 4, 8, 6.—Hercŭlānensis, e, adj., the same:fundus,
Cic. Fam. 9, 25, 3; for which absol.: villa in Herculanensi, in the vicinity of Herculaneum, Sen. de Ira, 3, 22. — Subst.: Hercŭlānenses, ĭum, m. plur., the inhabitants of Herculaneum, Herculaneans, Inscr. Grut. 439, 6. -
18 Herculanensis
Hercŭlānĕum ( Hercŭlānĭum, Plin. 3, 5, 9, § 62; but the modern form Herculanum is not Lat.; in Cic. Att. 7, 3, 1, [p. 848] read Aeculanum; v. Orell. ad loc.), ĕi, n., = Hêrakleion, a town of Campania, situated on the sea-coast, between Naples and Pompeii, and buried along with the latter city by an eruption of Vesuvius, A. D. 79, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 9, § 62; Sisenn. ap. Non. 207, 9; Liv. 10, 45; Vell. 2, 16, 2; Sen. Q. N. 6, 26 fin.; Flor. 1, 16.—II.Derivv.A.Her-cŭlānĕus ( - lanus), a, um, adj., of or belonging to Herculaneum, Herculanean:B.via,
Cic. Agr. 2, 14, 36; Plin. 15, 18, 18, § 72; Cloat. ap. Macr. S. 2, 16.—Form Herculanus:ficus,
Cato, R. R. 8, 1:via,
Flor. 4, 8, 6.—Hercŭlānensis, e, adj., the same:fundus,
Cic. Fam. 9, 25, 3; for which absol.: villa in Herculanensi, in the vicinity of Herculaneum, Sen. de Ira, 3, 22. — Subst.: Hercŭlānenses, ĭum, m. plur., the inhabitants of Herculaneum, Herculaneans, Inscr. Grut. 439, 6. -
19 Herculaneum
Hercŭlānĕum ( Hercŭlānĭum, Plin. 3, 5, 9, § 62; but the modern form Herculanum is not Lat.; in Cic. Att. 7, 3, 1, [p. 848] read Aeculanum; v. Orell. ad loc.), ĕi, n., = Hêrakleion, a town of Campania, situated on the sea-coast, between Naples and Pompeii, and buried along with the latter city by an eruption of Vesuvius, A. D. 79, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 9, § 62; Sisenn. ap. Non. 207, 9; Liv. 10, 45; Vell. 2, 16, 2; Sen. Q. N. 6, 26 fin.; Flor. 1, 16.—II.Derivv.A.Her-cŭlānĕus ( - lanus), a, um, adj., of or belonging to Herculaneum, Herculanean:B.via,
Cic. Agr. 2, 14, 36; Plin. 15, 18, 18, § 72; Cloat. ap. Macr. S. 2, 16.—Form Herculanus:ficus,
Cato, R. R. 8, 1:via,
Flor. 4, 8, 6.—Hercŭlānensis, e, adj., the same:fundus,
Cic. Fam. 9, 25, 3; for which absol.: villa in Herculanensi, in the vicinity of Herculaneum, Sen. de Ira, 3, 22. — Subst.: Hercŭlānenses, ĭum, m. plur., the inhabitants of Herculaneum, Herculaneans, Inscr. Grut. 439, 6. -
20 Herculanium
Hercŭlānĕum ( Hercŭlānĭum, Plin. 3, 5, 9, § 62; but the modern form Herculanum is not Lat.; in Cic. Att. 7, 3, 1, [p. 848] read Aeculanum; v. Orell. ad loc.), ĕi, n., = Hêrakleion, a town of Campania, situated on the sea-coast, between Naples and Pompeii, and buried along with the latter city by an eruption of Vesuvius, A. D. 79, Mel. 2, 4, 9; Plin. 3, 5, 9, § 62; Sisenn. ap. Non. 207, 9; Liv. 10, 45; Vell. 2, 16, 2; Sen. Q. N. 6, 26 fin.; Flor. 1, 16.—II.Derivv.A.Her-cŭlānĕus ( - lanus), a, um, adj., of or belonging to Herculaneum, Herculanean:B.via,
Cic. Agr. 2, 14, 36; Plin. 15, 18, 18, § 72; Cloat. ap. Macr. S. 2, 16.—Form Herculanus:ficus,
Cato, R. R. 8, 1:via,
Flor. 4, 8, 6.—Hercŭlānensis, e, adj., the same:fundus,
Cic. Fam. 9, 25, 3; for which absol.: villa in Herculanensi, in the vicinity of Herculaneum, Sen. de Ira, 3, 22. — Subst.: Hercŭlānenses, ĭum, m. plur., the inhabitants of Herculaneum, Herculaneans, Inscr. Grut. 439, 6.
См. также в других словарях:
Éruption de l'Eyjafjöll en 2010 — Vue du panache volcanique s élevant au dessus du volcan le 17 avril 2010 au cours de la seconde phase éruptive. Localisation Pa … Wikipédia en Français
éruption — [ erypsjɔ̃ ] n. f. • 1355; lat. eruptio, de eruptus, supin de erumpere 1 ♦ Méd. Apparition de lésions cutanées, en général multiples; ces lésions. ⇒ efflorescence, énanthème, exanthème, poussée, rash. Éruption de furoncles, de boutons. Éruption… … Encyclopédie Universelle
Eruption column — over Mount Pinatubo in the Philippines An eruption column consists of hot volcanic ash emitted during an explosive volcanic eruption. The ash forms a column rising many kilometres into the air above the peak of the volcano. In the most explosive… … Wikipedia
Eruption du mont Saint Helens en 1980 — Éruption du mont Saint Helens en 1980 Éruption du volcan le 18 mai 1980. L’éruption du mont Saint Helens en 1980, dans l État de Washington, est l’éruption volcanique la plus importante jamais enregistrée aux États Unis dans les 48 États conti … Wikipédia en Français
Éruption de 1980 du Mont Saint Helens — Éruption du mont Saint Helens en 1980 Éruption du volcan le 18 mai 1980. L’éruption du mont Saint Helens en 1980, dans l État de Washington, est l’éruption volcanique la plus importante jamais enregistrée aux États Unis dans les 48 États conti … Wikipédia en Français
Éruption du mont saint helens en 1980 — Éruption du volcan le 18 mai 1980. L’éruption du mont Saint Helens en 1980, dans l État de Washington, est l’éruption volcanique la plus importante jamais enregistrée aux États Unis dans les 48 États conti … Wikipédia en Français
Éruption de la montagne Pelée en 1902 — Éruption de la montagne Pelée du 8 mai 1902 Vue de la nuée ardente sur Saint Pierre. Localisation Pays … Wikipédia en Français
Éruption du Merapi en 2010 — Localisation Pays Indonesie !Indonésie Volcan Merapi … Wikipédia en Français
Éruption du Piton de la Fournaise en avril 2007 — Coulées de lave lors de l éruption du Piton de la Fournaise en avril 2007. Localisation Pays … Wikipédia en Français
Éruption de l'Eyjafjöll en 1821 — Localisation Pays Islande Volcan Eyjafjöll Zone d activité … Wikipédia en Français
Eruption de la montagne Pelee en 1902 — Éruption de la montagne Pelée en 1902 Alfred Lacroix, La montagne Pelée et ses éruptions. Paris, Masson et Cie, 1904. L éruption de la montagne Pelée en 1902 détruisit entièrement Saint Pierre en Martinique, alors préfecture de la Martinique,… … Wikipédia en Français